Program

dr hab. Joanna Mytnik , prof. PG

Haptyczne pokolenie w szkole sprzed 200 lat w dobie AI, czyli opowieść o tym, jak slay empatia uratuje świat

Jak funkcjonuje pokolenie alfa? Dlaczego modelowanie empatii u najmłodszych jest wyzwaniem? Czy pomyliliśmy stawianie granic z nadmierną kontrolą? I dlaczego to jest cringe? Jak wzrastanie w świecie haptycznej komunikacji wpływa na rozwój człowieka? Dlaczego szkoła dziś to inba? Jak sztuczna inteligencja wpływa na nasze rozumienie procesu uczenia się? Z jakimi wyzwaniami mierzą się dziś nauczyciele i dlaczego znikają? Opowieść o uczniach, rodzicach, nauczycielach, botach i empatii. Z morałem.

Tomasz Bilicki

Zrozumieć nastolatka z neuroróżnorodnościami – pułapki i dobre praktyki

Młodzież z ADHD i w spektrum autyzmu uważana jest przez wiele osób za problem. Być może te neuroróżnorodności nie są dla szkoły wyzwaniem, ale zasobem? Czego uczą nauczycieli i uczniów osoby z neuroróżnorodnościami? Opowieść o ludziach pięknych, bez których ten świat byłby smutniejszy.

dr hab.Piotr Michoń, prof. UEP

Po co czuć się dobrze? Rola emocji w edukacji

Dlaczego skupiamy się na niepożądanych emocjach, a pozytywne często ignorujemy? Negatywne uczucia, jak gniew czy strach, skłaniają nas do natychmiastowych działań. Pozytywne, jak radość czy satysfakcja, działają subtelniej, ale mają ogromny wpływ na nasz rozwój. Wystąpienie służy pokazaniu jak pozytywne emocje, poszerzają naszą percepcję, wspierają kreatywność i budują zasoby poznawcze, społeczne oraz emocjonalne. Uczestnicy dowiedzą się, dlaczego radość i ciekawość mogą poprawić wyniki w nauce i jak dobry nastrój wspiera rozwiązywanie problemów. Odpoczynek to nie lenistwo — to fundament rozwoju!

dr Marcin Szulc, prof. UG

Nastolatek w kryzysie – o objawach których nie wolno lekceważyć i jak wspierać ucznia w okresie dorastania.

Okres dorastania jest wyjątkowym momentem w życiu człowieka, obfituje w wiele zachowań, które jak pokazują źródła historyczne, od wieków niepokoją dorosłych. Wynika z tego, że zachowania te są raczej normatywne, a dziś już wiemy, że odpowiadają za nie procesy mózgowe. Problem polega na tym, że nie wszystkie obwody neuronalne w okresie adolescencji dojrzewają w tym samym tempie a ich desynchronizacja przejawia się w różnych zachowaniach, także tych ryzykownych. Młodzież w tym dynamicznym czasie buduje swoją autonomię, poczucie skuteczności i kontroli. Łatwo o naruszenie kruchej samooceny, dlatego młodzi ludzie potrzebują wsparcia pozytywnych dorosłych, a więc osób, którym można zaufać. Najskuteczniejszym czynnikiem chroniącym jest zbudowanie dobrych relacji z dzieckiem, opartych na fundamencie jakim jest szacunek. Podczas spotkania prelegent omówi na czym polega specyfika okresu dorastania, co powinno zwrócić naszą uwagę i w jaki sposób budować dobre relacje z nastolatkiem.

dr hab. Danuta Uryga, prof. APS

„Ta szkoła się rusza! Innowacja jako integralny element świata społecznego szkoły”

Zmiana edukacyjna wiązana jest zazwyczaj z działaniami przebiegającymi w dużej skali – systemu oświaty lub jego jasno wyodrębnionej części (np. struktury, modelu finansowania, kształcenia kadry nauczycielskiej). Zmiana przebiegająca w mikroskali – szkoły/placówki, określana często mianem innowacji, traktowana jest jako zjawisko nietypowe, wymagające szczególnych warunków, okoliczności i kompetencji nauczycieli, cechujące zatem środowiska edukacyjne o ponadprzeciętnie korzystnych charakterystykach. W wystąpieniu przedstawione zostaną wyniki etnograficznego studium przeprowadzonego w publicznej szkole podstawowej, która będąc pod wieloma względami środowiskiem typowym, a w niektórych aspektach doświadczającym braków i trudności, zyskała wizerunek miejsca wyjątkowego pod względem oryginalności, dynamiki i skuteczności wprowadzanych zmian. W wystąpieniu uwaga skoncentrowana zostanie  na zastosowanej w tym badaniu koncepcji światów społecznych, w której świetle szkoła stanowi „całość społeczną” – wyodrębnioną, wytwarzaną, podtrzymywaną i przetwarzaną w codziennych ludzkich aktywnościach. Pozwala ona badać oddolne procesy zmian na poziomie jednostkowego doświadczenia, jednocześnie identyfikując zbiorowo tworzone, złożone struktury znaczeń i wzory działania, to pozwala z kolei na dostrzeżenie źródeł zmiany, czynników ją ułatwiających lub hamujących w skali makro.

 dr Marta Grześko  – Nyczka

Współtworzenie empatycznej edukacji – moje doświadczenia z pracy ze studentami

Jeżeli mamy współtworzyć empatyczną edukację, to musi ona obejmować wszystkie etapy kształcenia. W swoim wystąpieniu podzielę się doświadczeniami z pracy ze studentami pedagogiki, w której stawiam na rozwój krytycznego myślenia oraz budowanie przestrzeni do dialogu. Przygotowując studentów do przyszłej pracy, staram się dawać wzór podmiotowych relacji. Wierzę, że takie podejście pozwala tworzyć sprzyjające warunki edukacyjne na każdym poziomie – od przedszkolaka do „studenciaka”.

dr hab.Marcin Jaracz, prof. UMK

O budowaniu samooceny. Jak możemy pomóc?

Badania przeprowadzone w ramach programu „Młode głowy” pokazują, że z samooceną polskich uczniów nie jest dobrze. 35% polskich uczniów nie jest z siebie zadowolonych, a prawie 30% uważa, że robi większość rzeczy gorzej niż inne osoby. Niska samoocena przekłada się na szereg problemów w życiu osobistym i relacjach interpersonalnych. Przy tej okazji warto zadać sobie pytanie, czym jest samoocena i jak wspierać młodego człowieka w jej kształtowaniu. 

Prof. dr hab. Mirosława Dziemianowicz

Jak i po co budować w szkole relacje uznania?

Relacje uznania to poczucie własnej wartości i ważności. To również szacunek w oczach innej osoby lub społeczności, i co ważne warunek naszego bezpiecznego, opartego na zaufaniu  rozwoju. Jak edukacja i szkoła może te relacje budować? Co dzieje się, kiedy mamy deficyt uznania? Jak wyglądają szkolne walki o uznanie dzieci, rodziców i nauczycieli? Czym jest doświadczenie pogardy jako odmowy uznania? Jakie biograficzne konsekwencje ma deficyt lub odmowa uznania, których doświadczamy w szkole?

dr Marek Kaczmarzyk, prof. UŚ

Co ma wspólnego empatia z pułapkami oceny czyli o wysokiej kompetencji i prawdopodobieństwie frustracji

Mechanizmy lustrzane działają odtwarzając stany umysłu osoby obserwowanej w umyśle obserwatora. Podstawą tego jest jednak neuroplastyczna przeszłość czyli doświadczenie osoby obserwującej. Częstym problemem jest różnica w kompetencjach, która przekłada się na emocje towarzyszące współpracy obu osób. Część irytacji i frustracji wobec braku oczekiwanych rezultatów ma neurobiologiczne podłoże i można ich uniknąć znając stojące za nimi mechanizmy.

Prof. dr. hab. Dorota Klus-Stańska

Po co nauczycielom konstruktywizm?

Jednym z celów wystąpienia jest analiza napięć między nawykowymi sposobami myślenia o kształceniu szkolnym a możliwością jego zmiany oraz wskazanie związanych z tym błędów w rozumieniu konstruktywizmu. Drugim jest rozpoznanie potencjału, jaki tkwi w konstruktywizmie edukacyjnym jako alternatywie dydaktycznej.

dr Krzysztof M. Maj

Uczenie maszynowe, albo edukacja i biopolityka

W wystąpieniu wyrażę sprzeciw wobec dominującego modelu nauczania sprowadzającego na osoby uczące się przemoc rubryczek w postaci cyfr, tabel i wykresów – nadających się świetnie do uczenia maszynowego i pewnie dlatego sugerujące komentatorów, że możliwe byłoby zastąpienie nauczycieli sztuczną inteligencją. Dobrane argumenty i przykłady posłużą wskazaniu alternatywnego kierunku rozwoju nauczania na poziomie podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, uwzględniającego to, w czym maszyny nigdy nie staną się lepsze od ludzi. 

dr Elena Atanasiu

Z dziennika ADHD’owej matki. Historia o dwóch wilkach w poszukiwaniu empatii

Opowieść o byciu rodzicem z ADHD, wychowującym dziecko z ADHD, to niekończące wyzwania i lekcje, które zmieniają spojrzenie na edukację i na nas samych. To historia życia z dwoma wilkami – jednym szalonym, pragnącym zabawy, a drugim cichym, unikającym hałasu. To podróż wilczycy i jej małego wilczka przez fale krytyki, hejtu, odrzucenia i obojętności. To także opowieść o budowaniu empatycznych systemów wsparcia, które pozwalają dostrzec indywidualne potrzeby i potencjał każdego człowieka, dając mu przestrzeń do rozwoju w zgodzie z własną wyjątkowością.

dr Marzena Żylińska

Kompetencje relacyjne w zawodzie nauczyciela

Czym są kompetencje relacyjne i dlaczego nie można bez nich być skutecznym nauczycielem? W czasie studiów przyszli nauczyciele zgłębiają przedmioty kierunkowe, zajmują się metodyką, psychologią, odbywają też praktyki pedagogiczne. Jednak w konfrontacji z codziennymi problemami, często czują się bezradni. Dlaczego bez kompetencji relacyjnych i umiejętności wchodzenia w prawdziwe, autentyczne relacje nie można stworzyć uczniom warunków ani do prawidłowego rozwoju, ani do efektywnej nauki.

dr Paweł Fortuna

Fortuna o szczęściu: Pozytywna psychologia dla edukatorów

Każdego dnia, naukowcy na wszystkich kontynentach realizują badania, by zgłębić źródła życia-wartego-przeżycia. Do świadomości społecznej dostają się jedynie niektóre rezultaty, a niestety wielu praktyków, postuluje uproszczony, a nierzadko infantylny, obraz dobrostanu. Otrzymacie informację „z pierwszej ręki” o tym, co, jako naukowcy, robimy dla nas wszystkich i jakie odkrycia są szczególnie warte uwagi. Zweryfikujecie wiele przekonań, otrzymacie mnóstwo inspiracji i jeszcze więcej sił witalnych.